Το μετάξι είναι συνυφασμένο με την ιστορία του Έβρου και δη της περιοχής του Σουφλίου, καθώς η έναρξη της παραγωγής και της εμπορίας του ανάγεται στο πολύ μακρινό παρελθόν. Το σουφλιώτικο μετάξι είναι προϊόν – σήμα κατατεθέν της εβρίτικης πόλης, η οποία αποτέλεσε -και αποτελεί- σταθμό στον δρόμο του μεταξιού.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η ζήτηση του μεταξιού βαίνει συνεχώς αυξανόμενη που συνεκδοχικά προκαλεί αύξηση της παραγωγής ή έστω κίνητρο προς αυτή την κατεύθυνση.
Μόνο που, έτσι όπως εξελίσσονται η παγκόσμια κοινότητα και αγορά, αυξάνονται και οι παράμετροι υπό τις οποίες το καταναλωτικό κοινό κάνει τις αγορές του. Μία από τις λεγόμενες “τάσεις” είναι και αυτή της κατανάλωσης προϊόντων που η παραγωγή τους δεν προϋποθέτει θανάτωση ή έστω βασανισμό έμβιου όντος – ο λεγόμενος βιγκανισμός (veganism).
Υπό αυτό το πρίσμα, το μετάξι στη μορφή που το ξέρουμε ‘παραδοσιακά’ δεν είναι vegan προϊόν και ο πρόεδρος του Συλλόγου “Χρυσαλλίδα” από το Σουφλί Γιώργος Τσακίρης, επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό, εξηγώντας ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο παράγεται. “Τις τελευταίες ημέρες της εκτροφής του μεταξόσκωληκα, εμείς θα πρέπει να σταματήσουμε βιαίως τη ζωή του”, είπε ο κος Τσακίρης στην εκπομπή On the Road της Άλφα Τηλεόρασης εξηγώντας παράλληλα ότι η παρέμβαση του ανθρώπου στο λεγόμενο κουκούλι συμβαίνει τη στιγμή που ο μεταξοσκώληκας έχει μπει στην διαδικασία της μεταμόρφωσής του σε πεταλούδα.
Κουκουλάρικο ύφασμα – Κάποτε κατώτερο και τώρα πολύτιμο
Ο λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος “σκοτώνει” τον μεταξοσκώληκα που έχει κλειστεί στο κουκούλι του είναι για να μην προλάβει αυτός να μεταμορφωθεί σε πεταλούδα και το τρυπήσει για να βγει στη φύση. Αυτή η παρέμβαση δίνει στον παραγωγό ολόκληρα κουκούλια που αφ’ ενός έχουν περισσότερο νήμα, αλλά ταυτόχρονα και ‘άκοπο’ που σημαίνει ότι μπορεί να μεταποιηθεί σε άριστης ποιότητας κλωστή.
Στην παραδοσιακή καλλιέργεια του μεταξοσκώληκα, τα τρυπημένα κουκούλια – αυτά από τα οποίο είχαν προλάβει να βγουν οι πεταλούδες – δεν πετιόταν μεν, αλλά πωλούνταν σε χαμηλότερη τιμή, αφού το νήμα που παραγόταν από αυτά ήταν κατώτερης ποιότητας και ήταν το λεγόμενο “κουκουλάρικο” νήμα. Το νήμα αυτό ήταν παχύτερο σε σχέση την μεταξωτή κλωστή α’ διαλογής (από τα ολόκληρα κουκούλια) και άρα δεν μπορούσε να δώσει υψηλής ποιότητας μεταξωτά υφάσματα. Παρά ταύτα, και το κουκουλάρικο νήμα παραμένει μεταξωτό και διατηρεί όλες τις ιδιότητες του μεταξιού (ανθεκτικότητα, υποαλλεργικότητα κ.α.).
Αυτό που δεν ήξεραν όμως οι πάλαι ποτέ σηροτρόφοι, είναι ότι το κουκουλάρικο νήμα είναι vegan καθώς παράγεται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση στον κύκλο ζωής του μεταξοσκώληκα! Επομένως, και με τα δεδομένα που ισχύουν σήμερα, το vegan μετάξι ανεβαίνει όλο και περισσότερο στις προτιμήσεις του καταναλωτικού κοινού, ανεβάζοντας ταυτόχρονα και την αξία του, αλλά και δίνοντας ακόμη μία διέξοδο στους παραγωγούς.
{Πηγή δημοσίευσης: https://reportal.gr/, 7/12/2022}