Η επιστολή που φέρει όλους προ των ευθυνών τους για την αλιεία χταποδιού κατά τους μήνες Ιουλίου – Αυγούστου – Σεπτεμβρίου και τη μη εφαρμογή της Π.Δ. 157/2004

Τουλάχιστον 400.000 κουτιά ποντισμένα από τον κόλπο της Καβάλας έως την Αλεξανδρούπολη, σκάφη που έχουν πενταπλάσιο ή και δεκαπλάσιο, από το επιτρεπόμενο, αριθμό κουτιών

Η επιστολή που φέρει όλους προ των ευθυνών τους για την αλιεία χταποδιού κατά τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο – Σεπτέμβριο και τη μη εφαρμογή του Π.Δ. 157/2004, ήταν η αρχή για να αναδειχθεί η κραυγή των παράκτιων αλιέων για το μέλλον της αλιείας στο Θρακικό Πέλαγος. Ο Σύλλογος Παράκτιων Αλιέων Νήσου Θάσου ήταν αυτός που οργανωμένα κινητοποιήθηκε περιγράφοντας μία προβληματική, γνωστή στις τάξεις των επαγγελματιών αλιέων, αλλά και όσους έχουν την ευθύνη ελέγχων, όμως που η αντιμετώπισή της βρίσκεται στα κιτάπια ενός …ξεχασμένου προεδρικού διατάγματος. Αρχές Απριλίου εστάλη η παρακάτω επιστολή προς τη Γενική Διεύθυνση Αλιείας του ΥΠΑΑΤ στην Αθήνα, με ταυτόχρονη κοινοποίηση στο Τμήμα Αλιείας Καβάλας, στο Τμήμα Αλιείας Ξάνθης, στο Τμήμα Αλιείας Ροδόπης, στο ΙΝΑΛΕ  Ν. Περάμου και στις κατά τόπους Λιμενικές Αρχές.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΑΛΙΕΩΝ

Κύριε υπουργέ, με βάση το Π.Δ. 157/2004 η αλιεία με ιχθυοπαγίδες έχει απαγορευτεί σε όλη την επικράτεια κατά τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο – Σεπτέμβριο για τη προστασία του χταποδιού ώστε να διαφυλαχτεί η ασφαλής αναπαραγωγή του. Η αλιεία με ιχθυοπαγίδες στο ευρύτερο Θρακικό Πέλαγος αποτελεί σημαντική δραστηριότητα για τους παράκτιους αλιείς στην αλίευση χταποδιού. Τα βασικά εργαλεία αλίευσης είναι οι βολκοί και τα κουτιά. Οι βολκοί σαν αλιευτικό εργαλείο ποντίζεται για τους μήνες Οκτώβριο έως Ιούνιο και ανασύρεται υποχρεωτικά για συντήρηση, αφού αποτελείται από δίχτυ, οπότε και βγαίνει στους τρείς μήνες της προστασίας. Είναι ένα εργαλείο βαρύ που δεν μπορεί να ποντιστεί σε βαθειά νερά και ακριβό στην αγορά του, ώστε κάθε σκάφος να του είναι αδύνατον να δουλέψει πάνω από το επιτρεπόμενο αριθμό τουτέστιν (1.000 ζεύγη με 30 € το ζεύγος). Το κουτί σαν αλιευτικό εργαλείο είναι ένας πλαστικός θάλαμος που λειτουργεί σαν φωλιά, ιδανικό μέρος για να γεννήσει το χταπόδι. Έχει μηδαμινό κοστολόγιο (1 € το κουτί), οπότε και ο αριθμός των κουτιών  ανά σκάφος είναι πολύ μεγαλύτερος του επιτρεπόμενου των 1.500 κουτιών. Για παράδειγμα υπάρχουν σκάφη που έχουν πενταπλάσιο ή και δεκαπλάσιο αριθμό κουτιών. Υπολογίζουμε από τον κόλπο της Καβάλας έως την Αλεξανδρούπολη να είναι ποντισμένα τουλάχιστον 400.000 κουτιά.

Την περίοδο της απαγόρευσης του τριμήνου, μεγάλος αριθμός παραμένει στο βυθό, καθώς οι συνάδελφοι αλιείς ανασύρουν μόνο μέρους του συνόλου των κουτιών. Ο τρόπος χρήσης του εργαλείου (αφού δεν απαιτείται η ανάσυρσή του πάνω στο σκάφος) καθιστά εύκολο στην διάρκεια της απαγόρευσης να αλιεύουν χταπόδια με τα εναπομείναντα κουτιά και επίσης δύσκολο έως αδύνατο να ελεγχθούν από τις Λιμενικές Αρχές. Πολλά κουτιά μένουν χωρίς σήμανση στο βυθό και όταν αρχίζει η αλιευτική περίοδος για τις μηχανότρατες συμπαρασύρονται και κόβονται με συνέπεια να επιβαρύνεται η περιοχή με μεγάλη ποσότητα πλαστικών. Εκτός από την παράνομη αλιεία του χταποδιού με το εργαλείο κουτί, τους μήνες Ιούνιο – Αύγουστο -Σεπτέμβριο, έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, την αλιεία του χταποδιού στα διεθνή  ύδατα με το συγκεκριμένο εργαλείο. Με την δικαιολογία αλιεύω στα διεθνή ύδατα, αλιεύω όπως θέλω – χωρίς έλεγχο, και εξαντλώντας ή εξαφανίζοντας όλα τα θηλυκά χταπόδια ακριβώς στην περίοδο αναπαραγωγής. Άρα αλιεύοντας τους τρείς μήνες αυτούς, ακόμα και στα Διεθνή Ύδατα, καταργούμε το Π.Δ. 157/2004.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω και βλέποντας χρόνο με το χρόνο το χταπόδι να μειώνεται σημαντικά, διαπιστώνουμε ότι θα πρέπει να υπάρξουν δραστικά μέτρα στην αλιεία του χταποδιού με το εργαλείο κουτί.

Ζητούμε: 1ον την πλήρη απαγόρευση της αλιείας και της πώλησης του χταποδιού τους μήνες της απαγόρευσης Ιούνιο – Αύγουστο – Σεπτέμβριο. 2ον Να μην δίνονται άδειες στα Διεθνή Ύδατα για την αλιεία χταποδιού. Και 3οντην αντικατάσταση του εργαλείου κουτί από πλαστικό υλικό σε πήλινο.

ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΙΕΩΝ

Η επιστολή ήταν η αφορμή για να κατατεθούν απόψεις αλιέων στον “Χ”, ανθρώπων που η καθημερινότητά τους βρίσκεται στο Θρακικό Πέλαγος.

Στράτος Πυρήνας: Υπάρχει ανεξέλεγκτη αλιεία στο Θρακικό Πέλαγος

Ο Στράτος Πυρήνας πρόεδρος στον Σύλλογο Παράκτιων Αλιέων Νήσου Θάσου εξηγεί τους λόγους αποστολής αυτής της επιστολής στους αρμοδίους “ζητάμε να προστατέψουμε την γέννα του χταποδιού”, γιατί όπως εξηγεί “υπάρχει ανεξέλεγκτη αλιεία στο Θρακικό πΠλαγος”. Κατά τον ίδιο “το καλοκαίρι, για τρεις μήνες, δεν πρέπει να υπάρχει κανένα εργαλείο και να μην γίνεται εμπορία του χταποδιού”. Χιλιάδες πλαστικά κουτιά βρίσκονται ποντισμένα στο Θρακικό Πέλαγος και όπως τονίζει ο ίδιος “δεν γίνεται να το ελέγξει το Λιμεναρχείο, διότι είναι ένα εργαλείο που βρίσκεται μόνιμα στον βυθό”. Η εμπειρία του προέδρου των παράκτιων αλιέων λέει ότι “όπου υπάρχει αλίευση με κουτιά, δεν υπάρχει χταπόδι” και παραθέτει το παράδειγμα διαχείρισης του βυθού στη Θάσου “εμείς στην Θάσο ανέκαθεν προστατεύαμε την αλιεία των χταποδιών, γιατί είναι το μόνο μας εισόδημα. Όλο τον χρόνο εμποτίζουμε τα κουτιά και τους βολκούς μόνο στη μισή Θάσο, ενώ την άλλη μισή Θάσο την έχουμε απαγορευμένη σας σύλλογος. Οπότε κάνουμε χρονική και γενική προστασία. Εμείς σκεφτόμαστε τα παιδιά μας, όχι μόνο το σήμερα, αλλά και το αύριο”.

Παναγιώτης Καραβέτης: Το Θρακικό Πέλαγος δεν είναι μια θάλασσα που αλιεύεται αποκλειστικά από Έλληνες αλιείς

Στην εκμετάλλευση της θάλασσας αποδίδει την μείωση των αποθεμάτων, ο Παναγιώτης Καραβέτης γραμματέας αλιευτικού συνεταιρισμού Αλεξανδρούπολης και επισημαίνει την ανάγκη “να αφήσουμε τα αποθέματα να ξεκουραστούν για να μπορέσουν να αναπαραχθούν και να πάνε πάλι στο προσδόκιμο”. Στο λόγο του αναδεικνύει και ένα άλλο δεδομένο που αφορά το Θρακικό Πέλαγος “μην ξεχνάμε ότι το Θρακικό Πέλαγος δεν είναι μια θάλασσα που αλιεύεται αποκλειστικά από Έλληνες αλιείς. Υπάρχει αλιεία και από τους Τούρκους, είτε γρι-γρι, είτε μηχανότρατες στις οποίες δεν μπορούμε να επέμβουμε και να πούμε ότι εμείς εφαρμόζουμε ένα σχέδιο διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων ακολουθήστε το και εσείς αυτό. Και ίσως γι’ αυτό δεν έχουμε και τα επιθυμητά αποτελέσματα παρόλο τον αγώνα που κάνουμε πάνω σε αυτό”.

Ειδικά για τα κουτιά, για τα οποία γίνεται μνεία στην επιστολή, παραδέχεται το εξής “επειδή αυτά τα αλιευτικά εργαλεία βρίσκονται στη θάλασσα σε 24ωρη βάση δεν είναι τόσο εύκολο το Λιμεναρχείο να μπορέσει να βρει πόσα είναι. Θα πρέπει να έχει και την υποδομή να τα ανελκύσει ένα λιμενικό σκάφος από την θάλασσα, όμως δεν υπάρχει δυνατότητα και πιστεύω ότι δεν μπορεί να γίνει κάποιος ουσιώδης έλεγχος. Όμως υπάρχει νομοθεσία που προβλέπει να είναι σημασμένα τα αλιευτικά εργαλεία, δηλαδή να υπάρχει στη σημαδούρα τους το όνομα του σκάφους και ο αριθμός από τα κουτιά που υπάρχουν σε αυτή τη γραμμή, ούτως ώστε να μπορεί το Λιμεναρχείο να βγάλει κάποια άκρη. Αυτός είναι ο μόνος έλεγχος που μπορεί να κάνει. Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιο λιμενικό όργανο να πάει και να αρχίσει να σηκώνει με τα χέρια και να μετράει ένα-ένα τα κουτιά και να πει αυτά είναι του Παναγιώτη Καραβέτη και έχει περάσει τα 1.500 και έχει 1.600, δεν γίνεται”.

Θεόδωρος Παρίσης: Η αλιεία που γίνεται από τουρκικά αλιευτικά το μεγαλύτερο πρόβλημα

Στην αλιεία που γίνεται από τουρκικά αλιευτικά, βλέπει το μεγαλύτερο πρόβλημα Θεόδωρος Παρίσης πρόεδρος αλιευτικού συλλόγου Μαρώνειας: “Δεν είναι ότι μας παίρνουν τα ψάρια αλλά κατά καίνε τον τόπο”, λέει χαρακτηριστικά και παραθέτει το παρακάτω παράδειγμα “έχουν τόσο πολύ ρεύμα που η κάθε γεννήτρια τους μπορεί να συντηρήσει ένα μικρό χωριό. Όπου πέφτει το φως πεθαίνουν τα πάντα και τα ψάρια και ο γόνος, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Έχουν έρθει στον τόπο μας αυτές οι τράτες και άμεσα θα δούνε αποτελέσματα και στην παράκτια και στη μέση αλιεία”. Ειδικά για τα κουτιά, το αλιευτικό εργαλείο για το οποίο γίνεται μνεία στην επιστολή, εκφράζει την εξής άποψη “στο κουτί μπαίνει μέσα το χταπόδι και γεννάει. Μέσα εκεί γίνεται η προστασία χιλιάδων αυγών.  Πρόπερσι μίλησα με τον Μάρκο Μπόλαρη που ήταν υφυπουργός Γεωργίας και του τόνισα το θέμα αυτό. Να μείνει ένας τόπος, να μπουν κάποιες ιχθυοπαγίδες, να γίνεται προστασία. Αν και εμείς κάνουμε μεγάλη προστασία. Άλλωστε υπάρχει μία μικρή μεν, αλλά αύξηση των χταποδιών”. Την ίδια στιγμή τονίζει ότι “πρέπει να υπάρχει έλεγχος, αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας”, αλλά προσθέτει “μια ομάδα να στρέφεται εναντίον της άλλης, είναι κάτι που δεν μπορώ να διανοηθώ”.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕ “ΚΟΥΤΙΑ” ΑΠΟ 1Η ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΩΣ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Να επισημάνουμε για τους μη γνωρίζοντες ότι η καθιέρωση του συγκεκριμένου αλιευτικού εργαλείου με τους άκαμπτους κυλινδροειδείς θαλάμους, κυρίως στη συγκεκριμένη περιοχή, ήρθε μετά τη θέσπιση του Προεδρικού Διατάγματος 1572004 «Αλιεία με Ιχθυοπαγίδες». Πριν την εφαρμογή του ΠΔ, μέρος μόνο των αλιέων αλίευαν χταπόδια με τους βολκούς, ένα εργαλείο ακριβότερο από τα «Κουτιά», με δυσκολότερο τρόπο χρήσης και το οποίο ήταν αναγκαίο να βγει από τη θάλασσα για να συντηρηθεί. Η φύση του αλιευτικού εργαλείου «κουτιά» έχει κάνει πάρα πολύ δύσκολη και την αστυνόμευση της εφαρμογής της νομοθεσίας από τις αρμόδιες λιμενικές αρχές. Ο αριθμός των κουτιών που μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε αλιευτικό σκάφος είναι μέχρι 1.500. Επίσης υπάρχει περίοδος απαγόρευσης αλιείας με το συγκεκριμένο εργαλείο (01 Ιουλίου έως και 30 Σεπτεμβρίου). Όμως ακόμη και αυτήν την περίοδο μεγάλος αριθμός κουτιών παραμένει στο βυθό, καθώς οι αλιείς ανασύρουν μέρος του συνόλου των εργαλείων που διαθέτουν.

Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι αλιείς ακόμη και κατά τη διάρκεια της περιόδου απαγόρευσης, εξακολουθούν να αλιεύουν χταπόδια με τα εναπομείναντα κουτιά, και δύσκολο για τις λιμενικές αρχές να τους εντοπίσουν.

{Πηγή δημοσίευσης: https://www.xronos.gr/, του Δήμου Μπακιρτζάκη, 9/4/2019}