Γράφει η Χριστίνα-Μαρία Τοκούτση, απόφοιτη του 5ου Πειραματικού Γυμνασίου Κομοτηνής*

Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνους τους περιπάτους… Όχι δεν αναφέρομαι σε εκείνους στη πόλη με τους φίλους μου μπροστά από τις γιγάντιες βιτρίνες που μισοφέγγουν, ούτε αυτούς το βράδυ κάθε Σαββάτου που περιδιαβαίνω από την κεντρική πλατεία. Μιλάω για εκείνους, οπού με πήγαινε ο μπαμπάς μου στο δάσος του χωριού του, στο Σώστη. Μάλιστα!!!

Ακόμη τους θυμάμαι… Ήμουν εγώ, η γιαγιά και ο μπαμπάς μου. Ανεβαίναμε μέχρι ένα σημείο με το μικρό μας αυτοκίνητο και ύστερα το κόβαμε όλο με τα πόδια. Κάλους έβγαζα παντού, η μαμά μου τον κατσάδιαζε τον μπαμπά μου, μα εκείνος με ξαναπήγαινε.

Άξιζε ο κόπος. Ακόμα έχει μείνει τυπωμένη στο μυαλό μου η εικόνα από ένα στενό δρομάκι. Δεξιά και αριστερά θαύμαζες την καταπράσινη χλωρίδα της περιοχής. Υπήρχαν θεόρατα πλατάνια, πεύκα, τζιτζιφιές, όμως κυρίως βελανιδιές.

Το μονοπάτι ήταν γεμάτο βελανίδια, καρύδια και φουντούκια. Άμα ήμουν τυχερή έρχονταν και κανένα σκιουράκι, εγώ φώναζα «Σκίουλος, Σκίουλος» και το τρόμαζα, τόσο πιτσιρίκι…
Άμα κοίταζες κάτω θα παρατηρούσες τις ανθοφόρες πλαγιές, τις παπαρούνες, καμία άγρια αμυγδαλιά και στο τέλος του τοπίου το χωριό. Ύστερα παίζαμε κρυφτό και έμπαινα σε καμιά κουφάλα δέντρου…Αχ… Τι λαχτάρα ήταν και αυτή…

Προχθές ξαναπήγα… Τα μάτια μου έλαμπαν από ενθουσιασμό… Όμως η κουφάλα μου δεν υπήρχε πια… Έφαγα τον τόπο να βρω βελανίδια, μα αυτά ήταν άφαντα. Πουθενά δεν παρατηρούσα κατακόκκινες φλογερές παπαρούνες και όσο και αν φώναζα τους σκίουρους κανένας δεν ερχόταν.
Σταμάτησα να τους φωνάζω, μόνο όταν είδα κάτι να κινείται. Έτρεξα μανιωδώς προς το μέρος του, δεν άντεξα την μαυρίλα, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι αυτό που αντίκρισα ήταν σκέτη στάχτη και αποκαΐδια… Άραγε είναι τόσο εύκολο να καταστρέφουμε τον ίδιο μας τον τόπο;

*Πέρσι στα πλαίσια του μαθήματός της Νεοελληνικής γλώσσας κληθήκαμε να γράψουμε ένα χρονογράφημα με θέμα «Προβλήματα που πλήττουν τον τόπο μας». Με αφορμή την πυρκαγιά που ξέσπασε και κατέκαψε το Παπίκιο όρος έγραψα το χρονογράφημα που σας επισυνάπτω. Ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν 22/08/2023 και την επέτειο θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και με τους αναγνώστες σας

Πηγή https://xronos.gr/ 22/8/2024