Συνέπεια του έντονου φαινομένου ευτροφισμού, που εμφανίστηκε από τα τέλη της άνοιξης και τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι και το πρόσφατο χρονικό διάστημα, είναι η παρουσία μεδουσών στο Θρακικό Πέλαγος, όπως και των «αφρών» που παρατηρούν οι λουόμενοι και μελετούν οι επιστήμονες. «Ήταν μία περίοδος που είχαμε πάρα πολύ μεγάλης έντασης εκροή θρεπτικών αλάτων-κυρίως φορτία αζώτου-από τα ποτάμια μας, από τον Έβρο και τον Στρυμόνα, από γεωργικά απόβλητα και λιπάσματα», εξήγησε μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας ο ωκεανογράφος- καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης του ΔΠΘ, Γιώργος Συλαίος.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, στον κόλπο της Αλεξανδρούπολης, μέσω του ποταμού Έβρου, έπεσαν περίπου 27.000 τόνοι αζώτου σε ετήσια βάση, «από τις μεγαλύτερες ποσότητες στην Ελλάδα», όπως παρατήρησε ο ίδιος. Αυτό ευνόησε την αύξηση συγκέντρωσης φυτοπλαγκτού, που είναι η έναρξη της τροφικής αλυσίδας στη θάλασσα και, στη συνέχεια, στην έντονη εμφάνιση ζωοπλαγκτού, από το οποίο τρέφονται οι μέδουσες. «Είναι μία αλυσίδα, τίποτα δε γίνεται τυχαία, και όλα αυτά δείχνουν ότι το περιβάλλον βρίσκεται σε κρίση, και η θάλασσα, ως ο κατώτατος αποδέκτης όσων συμβαίνουν στην ξηρά, δέχεται τις επιδράσεις και τις επιπτώσεις», σχολίασε ο κ. Συλαίος.
Την ήδη δυσμενή κατάσταση στο Θρακικό Πέλαγος επέτειναν και οι πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφονται στη θάλασσα. «Οι μετρήσεις μάς δείχνουν σήμερα θερμοκρασίες άνω των 29 βαθμών Κελσίου, και όταν για μεγάλο διάστημα η θερμοκρασία του νερού υπερβεί τους 26 βαθμούς, υπάρχουν οργανισμοί που δεν αντέχουν, όπως συνέβη με τα νεκρά μύδια που ξέβρασε η θάλασσα στον κόλπο της Καβάλας», ανέφερε ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Έντονα ανησυχητικά είναι, άλλωστε, και τα επιστημονικά συμπεράσματα από τη μελέτη των θαλάσσιων καυσώνων στο Θρακικό Πέλαγος, τα τελευταία 30 χρόνια. Όπως είπε ο κ. Συλαίος, η ανάλυση των στοιχείων από τη δεκαετία του ’90 μέχρι και σήμερα, προκαλεί ανησυχία, καθώς η θερμοκρασία της θάλασσας του Θρακικού Πελάγους κατά την περίοδο ’90-’99 ήταν πάνω από το όριο των 27 βαθμών, δηλαδή του θαλάσσιου καύσωνα, μόνον πέντε ημέρες, από το 2000 έως το 2009 οι θαλάσσιοι καύσωνες έφτασαν τις 18 ημέρες, από το 2010 έως το 2019 τις 80 ημέρες και μόνο μέσα στο 2021 οι μέρες υπέρβασης των 27 βαθμών Κελσίου είναι ήδη 30!
«Αν οι προβλέψεις μας επαληθευτούν, μέσα στη δεκαετία 2020-2029 θα έχουμε περίπου 350 ημέρες με τόσο υψηλές θερμοκρασίες στη θάλασσα, και αυτό θα έχει φοβερές επιπτώσεις στην αλιεία, στην ιχθυοκαλλιέργεια, τη μυδοκαλλιέργεια και γενικότερα στα οικοσυστήματα», σημείωσε ο κ. Συλαίος. Καταλήγοντας, ο ωκεανογράφος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου προειδοποίησε ότι ακόμα και το πρόβλημα με τις πυρκαγιές θα καταλήξει στη θάλασσα, αφού με την πρώτη βροχή, εκεί θα μεταφερθεί η νεκρή ύλη που απέμεινε μετά τη φωτιά, και αυτό θα δημιουργήσει νέα οικολογικά προβλήματα.
«Όλα είναι αλληλένδετα, πρέπει να υπάρξει μία ευρύτερη πολιτική αντιμετώπισης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι επιπτώσεις της οποίας θα αρχίσουν να φαίνονται πρώτα από τη λεκάνη της Μεσογείου», είπε χαρακτηριστικά.
Από την ΕΡΤ Ορεστιάδας, Συντάκτης: Χ. Σαμουρίδου
{Πηγή δημοσίευσης: https://xanthi2.gr/, 11/8/2021}