Την καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου αναβιώνει μία ομάδα πέντε γυναικών από τη Γενισέα της Ξάνθης, προκαλώντας, μάλιστα, το έντονο ενδιαφέρον του Ιταλικού Πανεπιστημίου Γαστρονομίας, που εξετάζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να φτιάξει το πρώτο λευκό ρούμι στην Ευρώπη, αξιοποιώντας το πετιμέζι που παράγει η θρακιώτικη «Γενισέα Κοιν.Σ.Επ».

Η πρόεδρος της ΚοινΣΕπ Αναστασία Αμανατίδη, που συμμετέχει στην ημερίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, για την Ελληνίδα Αγρότισσα, τονίζει ότι η καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου αναβιώνει στη χώρα μας μετά από 60 χρόνια. Η προσπάθεια του Συλλόγου Γυναικών ξεκίνησε από το 2006, όταν ακόμη, σε αρχικό στάδιο, παρήγαγε 300-400 κιλά πετιμέζι ετησίως. Σήμερα, σε μια καλλιέργεια που φθάνει τα 20 στρέμματα, η παραγωγή ανέρχεται σε 2 τόνους.

Σύμφωνα με την ίδια, οι σπόροι προέρχονται από την Τραπεζούντα, «την περιοχή των προγόνων μας στον Πόντο», αλλά και από την ορεινή Ξάνθη. «Κατά την έρευνά μας, εντοπίσαμε μία ηλικιωμένη γυναίκα σε ορεινό χωριό της περιοχής, που καλλιεργούσε ζαχαροκάλαμο μόνο για συναισθηματικούς λόγους», λέει χαρακτηριστικά.

Το πετιμέζι της Γενισέας δεν άργησε να γίνει γνωστό εκτός συνόρων. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ομάδα Ιταλών φοιτητών επισκέπτεται τον σύλλογο και, μαζί με τον επικεφαλής καθηγητή, αποπειράται να φτιάξει στην Ιταλία να παράξει το πρώτο λευκό ευρωπαϊκό ρούμι με πρώτη ύλη το ξανθιώτικο πετιμέζι, το οποίο εμπεριέχει αλκοόλ κατά την αποχύμωση του φυτού. Οι προσπάθειές τους προχωρούν με ικανοποιητικά αποτελέσματα, σύμφωνα με την πρόεδρο της ΚοινΣΕΠ.

Οι 5 γυναίκες αποφάσισαν να αξιοποιήσουν μόνον διατροφικά το ζαχαροκάλαμο, όπως οι πρόγονοί τους, παρότι από αυτό -μετά την αποχύμωση- μπορεί να προκύψει και βιομάζα, όπως πέλετ, εφόσον υπάρχουν ανάλογες εγκαταστάσεις, αλλά και ζωοτροφή από τη φούντα του φυτού.

Τα προϊόντα που παράγει η ΚοινΣΕΠ (πετμέζι, ταχίνι με πετμέζι και ρετσέλι κολοκύθι με πετιμέζι) πωλούνται από την Αλεξανδρούπολη και την Άρτα έως και την Αθήνα, σε παραδοσιακά μπακάλικα. Δείτε τα αναλυτικά ΕΔΩ.

{Πηγή δημοσίευσης: https://xanthi2.gr/, του Νίκου Αβουκάτου από τη Green agenda, 16/10/2018}