Ένας νέος μουσικός αγκαλιάζει την παράδοση του τόπου μας και γεννά ελπίδα για το μέλλον – «Η δημιουργία νεανικών παραδοσιακών μουσικών σχημάτων έχει φέρει νέους τρόπους έκφρασης»
Δεν είναι λίγοι οι νέοι που απομακρύνονται από την παράδοση. Κάποιοι θεωρούν ότι απέχει πολύ από τα ενδιαφέροντά τους, άλλοι την αντιλαμβάνονται ως «μουσειακό είδος» που ανήκει στο παρελθόν και δεν έχει θέση στο σήμερα.Πάντα, όμως, υπάρχουν εξαιρέσεις και μία από αυτές είναι ο Θανάσης Δούκας, γκαϊτατζής ετών 17 που γνωρίσαμε μέσα από τον Σύλλογο Εβριτών Ροδόπης, στον οποίο δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια.
«Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι στρέφονται στην παραδοσιακή μουσική και τον χορό σε σχέση με άλλες δεκαετίες. Κάποιοι ειδικότερα στρέφονται σε παραδοσιακά όργανα όπως η γκάιντα, η θρακιώτικη λύρα , το καβάλι δηλαδή όργανα που είχαν μείνει στο περιθώριο για αρκετές δεκαετίες», είπε, εξηγώντας τους λόγους που ο ίδιος βρήκε «καταφύγιο» στην μουσική παράδοση.
«Η μουσική είναι ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα»
Παράδοση είναι η διατήρηση και η συνέχεια την ιστορία του τόπου μας, η σύνδεση με τους προγόνους μας , τα ήθη και τα έθιμα μας, συνέχισε κρίνοντας πως ο σημερινός τρόπος ζωής των νέων είχε καταντήσει «βαρετός» και έτσι ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο διαφυγής από την καθημερινή ρουτίνα. «Η μουσική είναι ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα, το διάβασμα, το διαδίκτυο και μου δημιουργεί συναισθήματα ηρεμίας, εκτόνωσης, ευαισθησίας» είπε ο ίδιος για να εξηγήσει πως «ο κόσμος της είναι τόσο μεγάλος και σου δίνει τη δυνατότητα κάθε φορά να ανακαλύπτεις καινούργιους δρόμους, δημιουργώντας έτσι αισθήματα πληρότητας και ικανοποίησης. Χρησιμοποιώντας τον χορό και τη μουσική, οι νέοι μπορούν να εκτονώνονται και να βρίσκονται μεταξύ τους περισσότερο σε αυτοσχέδια γλέντια και οργανωμένες γιορτές» .
Όσο για την ενασχόληση των νέων με την παραδοσιακή μουσική ο ίδιος έκρινε πως «η δημιουργία νεανικών παραδοσιακών μουσικών σχημάτων έχει φέρει νέους τρόπους έκφρασης της παραδοσιακής μουσικής και ανοίγει νέους δρόμους».
Μουσικός από … κούνια
Η πρώτη επαφή του Θανάση Δούκα με τη μουσική ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, όταν ήταν μόλις πέντε ετών. Από παιδί έμαθε βασικά όργανα και θεωρία της μουσικής τα οποία είναι απαραίτητα για την μουσική πορεία. Με την γκάιντα ασχολήθηκε σε ηλικία 12 ετών, «όταν μια μέρα είχαμε πρόβα παραδοσιακού χορού στον σύλλογο του χωριό μου, την Γρατινή Ροδόπης»
«Εκεί όταν είδα την γκάιντα» θυμάται «μου άρεσε και μου προκάλεσε αρκετές εντυπώσεις . Αφού τελείωσε η πρόβα, ο πατέρας μου μού έκανε μια πρόταση καθώς είδε πως κοιτούσα αυτό το μουσικό όργανο. Πρότεινε να μου αγοράσει μια γκάιντα και να ξεκινήσω μαθήματα» συνέχισε για να μιλήσει για τον κ. Στέλιο Ματακάκη, τον άνθρωπο που του «σύστησε» την γκάιντα και στην πορεία έμελλε να γίνει δάσκαλός του.
«Ρωτήσαμε τον οργανοπαίκτη Στέλιο Ματακάκη, που βρισκόταν εκεί, πού μπορούμε να βρούμε μια γκάιντα και πώς μπορώ να ξεκινήσω μαθήματα. Εκείνος μου έδωσε πληροφορίες και στη συνέχεια ξεκίνησα τα πρώτα μου μαθήματα. Θέλω να τον ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές και όλα όσα μου δίδαξε για αυτό το όργανο. Τόσο τον ίδιο όσο και όλους τους καταξιωμένους μουσικούς που μου έδωσαν την ευκαιρία κατά καιρούς να παίξω μαζί τους», συμπλήρωσε απαριθμώντας κάποιες από τις αξέχαστες στιγμές που του χάρισε η ενασχόλησή του με την μουσική.
Στιγμές γεμάτες συγκίνηση, σπουδαίες γνωριμίες με δεξιοτέχνες
Άσβεστο στη μνήμη του το σεμινάριο γκάιντας στο Διδυμότειχο, μία από τις «σημαντικότερες στιγμές» στην ζωή του, όπως είπε χαρακτηριστικά ο νεαρός μουσικός. «Επισκεφθήκαμε το χωριό Μεγάλη Δοξιπάρα για να συναντήσουμε τον αείμνηστο γκαϊτατζή Σιδέρη Βλάχο. Είχε παίξει στον γάμο τον γονιών μου και ένιωσε μεγάλη συγκίνηση που με γνώρισε και έμαθε ότι ασχολούμαι με αυτό το όργανο. Βέβαια υπάρχουν και άλλες στιγμές οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό μου, όπως όταν έπαιξα γκάιντα μαζί με τους δεξιοτέχνες του οργάνου, Πασχάλη Κιτσικούδη, Θεοδόση Λογαρούδη, Στράτη Γιαγτζίδη και άλλους άξιους μουσικούς της θρακιώτικης μουσικής. Μια ακόμα σημαντική στιγμή ήταν όταν φέτος το καλοκαίρι είχα την τιμή και την χαρά να παίξω στο χωριό μου τα παραδοσιακά τραγούδια του χωριού με τον Γεώργιο Καραγεωργίου ο οποίος κατάγεται από την Γρατινή και πλαισίωσε με το μουσικό σχήμα “Εμπειροτέχνες” το αντάμωμα στην Γρατινή».
«Θα ήθελα να ασχοληθώ με την παραδοσιακή μουσική ή με την ηχοληψία που έχει άμεση σχέση με την μουσική»
Σήμερα ο Θανάσης Δούκας είναι μαθητής της Γ’ Λυκείου και καλείται να πάρει μία απόφαση για το μέλλον του. Η μουσική είναι ανάμεσα στις πρώτες του επιλογές, εκμυστηρεύθηκε «το σκέφτομαι σοβαρά και ειδικότερα θα ήθελα να ασχοληθώ με την παραδοσιακή μουσική ή με την ηχοληψία που έχει άμεση σχέση με την μουσική».
Παρ’ όλα αυτά έχει ένα «παράπονο» από το εκπαιδευτικό σύστημα , με το οποίο και θέλησε να κλείσει «η μουσική παιδεία στα ελληνικά σχολεία είναι ελλιπής , σχεδόν ανύπαρκτη. Έτσι τα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να προσεγγίσουν αυτή την μορφή τέχνης αφού οι ιδιωτικές σχολές μουσικής απαιτούν μια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό».
{Πηγή δημοσίευσης: http://paratiritis-news.gr/, της Χαράς Καϊμάκη, 14/9/2018}