Τα σιτηρά και το καλαμπόκι ήταν παραδοσιακές καλλιέργειες της Θράκης για πολλά χρόνια, μέχρι που ο ανταγωνισμός ταυτόχρονα με τα ακριβά εφόδια και τη χαμηλή τιμή στον αγρότη άρχισαν να μειώνουν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Τα δύο προϊόντα κατατάσσονται στους σημαντικότερους κλάδους στην Ξάνθη μαζί με τον καπνό, τον ηλίανθο, το βαμβάκι και τα δενδροκομικά, τα οποία κερδίζουν έδαφος χάρη και στη λειτουργία της Οργάνωσης Παραγωγών Φρούτων του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ξάνθης «Η ΕΝΩΣΗ».
Ο πρόεδρος του ΑΣ, Κωνσταντίνος Χατζηελευθεριάδης, περιγράφει πως το ακτινίδιο και το ρόδι αποτελούν πλέον δυναμικά προϊόντα για την περιοχή, σε μια περίοδο που «οι αροτραίες καλλιέργειες περνούν πολύ δύσκολα, γιατί μάς πολεμάει η Βουλγαρία στο καλαμπόκι και στο σιτάρι, καθώς πετυχαίνουν ανταγωνίσιμες τιμές». Η ΕΝΩΣΗ έδωσε 10 λεπτά πάνω συγκριτικά με πέρυσι στον παραγωγό, δηλαδή 16 λεπτά, αλλά «από τη Βουλγαρία έρχεται με 16 λεπτά στις αποθήκες του κτηνοτρόφου, με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στη διάθεση του προϊόντος, καθώς δεν καλύπτει το κόστος παραγωγού».
Συμφωνία πολυεθνικών
Ο κ. Χατζηελευθεριάδης κάνει λόγο για εναρμονισμένη πρακτική στη διαμόρφωση τιμών, που οδηγούν τις συγκεκριμένες καλλιέργειες σταδιακά σε εγκατάλειψη. «Οι πολυεθνικές εταιρείες μάς πουλούν τα προϊόντα τους μέχρι και 50% ακριβότερα συγκριτικά με τις τιμές που δίνουν στη Βουλγαρία. Παράδειγμα αποτελεί ο σπόρος αραβοσίτου. Οι παραγωγοί προσπαθούν να πάρουν από τρίτο και τέταρτο χέρι για να αγοράσουν φθηνότερα».
Το πολύ ακριβό κόστος καλλιέργειας συγκριτικά με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες προκαλεί στους Έλληνες παραγωγούς πολλά εμπόδια στην προσπάθεια να είναι ανταγωνιστικοί. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου «Ενότητα» του Δήμου Τοπείρου Ξάνθης, Κώστα Δαλάτση, έχουμε 30% ακριβότερα φυτοφάρμακα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. «Υπάρχει μεν Κοινή Αγροτική Πολιτική στον τρόπο με τον οποίο δίνονται επιδοτήσεις, αλλά όχι σ’ αυτά που πληρώνουμε, άρα τίθεται άμεσα ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού. Από τη στιγμή που αγοράζουμε ακριβότερα φυτοφάρμακα, δεν μπορούμε να πουλάμε φθηνότερα από τους Ευρωπαίους συναδέλφους μας». Παράλληλα, σημειώνει ότι η κυβέρνηση και οι ευρωβουλευτές οφείλουν να εξετάσουν το ζήτημα.
Ο κ. Δαλάτσης καλλιεργεί σιτάρι και καλαμπόκι και φέρνει το παράδειγμα του σπόρου του αραβοσίτου που κοστίζει περίπου 30 ευρώ/στρέμμα, προσθέτοντας το πολύ υψηλό κόστος του πετρελαίου. Ο ίδιος αναρωτιέται πώς γίνεται να εισάγει κάποιος κηπευτικά ή όποιο άλλο διατροφικό προϊόν από τη Βουλγαρία, αλλά όχι φυτοφάρμακα, με τα οποία καλλιεργήθηκαν και μάλιστα το ίδιο σκεύασμα που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα. «Η διαδικασία είναι παράνομη και όχι το φυτοφάρμακο», σημειώνει.
Επιλέγουν φθηνά
«Οι κτηνοτρόφοι φέρνουν από τη Βουλγαρία καλαμπόκι, τριφύλλι και άχυρο. Το ζητούμενο για μας είναι να μειωθούν και εδώ οι τιμές και όχι να μην αγοράζουν οι κτηνοτρόφοι από τη Βουλγαρία», μεταφέρει ο πρόεδρος της «Ενότητας». Στόχος είναι η υγιής λειτουργία του πρωτογενούς τομέα που θα επιτρέψει να λειτουργήσουν η μεταποίηση, ο κλάδος των μεταφορών και μια σειρά επαγγελμάτων. Παράλληλα, υπεραμύνεται των ελληνικών προϊόντων με επιχείρημα την ποιότητά τους.
Το θέμα της ποιότητας θίγει και παραγωγός από το Σουφλί Έβρου που καλλιεργεί καλαμπόκι. Αναφέρει ότι το ελληνικό καλαμπόκι, και δη το θρακιώτικο, είναι ποιοτικό λόγω μικροκλίματος και οι κτηνοτρόφοι το γνωρίζουν, με τη διαφορά ότι το βουλγάρικο είναι φθηνότερο. Ο ίδιος μεταφέρει με πικρία ότι οι έμποροι διατηρούν υψηλά τις τιμές στα εφόδια.
Άμεσες συναλλαγές
Ο κ. Δαλάτσης θέτει την απουσία χρηματοδοτικών εργαλείων ως ακόμα μία παράμετρο που εμποδίζει την πώληση από τον Έλληνα παραγωγό στον κτηνοτρόφο. «Ο κτηνοτρόφος θα μπορούσε ν’ αγοράσει το καλαμπόκι την ώρα που ο παραγωγός το πουλάει, όταν γίνεται ο αλωνισμός. Επίσης, θα μπορούσε να το αγοράσει ένας συνεταιρισμός κτηνοτρόφων από έναν συνεταιρισμό αγροτών περίπου στα 17 λεπτά κι όχι να περιμένει ο κτηνοτρόφος να πάρει κάποια ενίσχυση ή να πληρωθεί από το γάλα και να το αγοράσει στα 22-23 λεπτά/κιλό», καταλήγει. Οι κτηνοτρόφοι πέφτουν θύματα της έλλειψης ρευστότητας όπως οι παραγωγοί, στην πλειονότητά τους, της έλλειψης αποθηκών.
{Πηγή δημοσίευσης: http://www.e-evros.gr, από ypaithros.gr 26/12/2018}