Για κατασκευές πάνω στην άμμο, ομπρέλες και ξαπλώστρες που υπερβαίνουν των ορίων – Έλεγχοι και στο νομό Ξάνθης για την εφαρμογή του νέου Νόμου, η πρώτη αντίδραση από το ΕΒΕ Ξάνθης
Στη βάση του αναθεωρημένου Νόμου για τον αιγιαλό και την παραλία εδράζονται οι έλεγχοι που διενεργήθηκαν τις τελευταίες μέρες από το λιμενικό στην παραλιακή ζώνη του νομού Ροδόπης, αλλά και της Ξάνθης. Για κατασκευές πάνω στην άμμο, ομπρέλες και ξαπλώστρες που υπερβαίνουν των ορίων, διενεργούνται οι έλεγχοι.
Η πρώτη αντίδραση διατυπώθηκε επίσημα από τον πρόεδρο του ΕΒΕ Ξάνθης Στέλιο Μωραΐτη, με τον ίδιο να δηλώνει στον «Χ» «στις 23 Μαρτίου 2019 στο νομό Ξάνθης οι επιχειρηματίες πλειοδότησαν με τους όρους του Νόμου 2971/2001 και οργάνωσαν τις επιχειρήσεις τους, στις 24 Απριλίου 2019 μετά από ένα μήνα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τροποποιεί το νόμο και με τον νόμο 4607/2019 αλλάζουν τους όρους.
Με συνέπεια οι επιχειρηματίες να μην μπορούν και για οικονομικούς αλλά και για τεχνικούς λόγους να προσαρμοστούν, να κινδυνεύουν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους». Το παραπάνω συμβαίνει εν μέσω της καλοκαιρινής σεζόν, σημειώνει ο κος Μωραΐτης.
Στο νόμο 4607/2019 που δημοσιεύτηκε στις 24 Απριλίου του 2019 περιλαμβάνονται σημαντικές αλλαγές στις διατάξεις για τον αιγιαλό και παραλία. Αναλυτικότερα για την παραχώρηση απλής χρήσης με το άρθρο 31 αντικαθίσταται το άρθρο 13 του ν. 2971/2001, το οποίο αναφέρεται παραχωρήσεις χρήσης απλής χρήσης για ομπρέλες – ξαπλώστρες και καντίνες με δημοπρασία ή σε επιχειρήσεις όμορες του αιγιαλού και απαλείφονται όλες οι λοιπές παραχωρήσεις της απλής χρήσης του αιγιαλού (π.χ. πλωτές εξέδρες) πλην αυτής µε οµπρέλες, ξαπλώστρες, αυτοκινούµενα ή ρυµουλκούµενα τροχήλατα αναψυκτήρια και θαλάσσια μέσα αναψυχής, οι οποίες υπάγονται πλέον στο νέο άρθρο 13Α.
Έχει απαλειφθεί από τη διάταξη η υποχρέωση ύπαρξης ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον 100 µέτρων ανάµεσα στους παραχωρησιούχου και ορίζεται ότι αφήνεται ως ελεύθερος χώρος τουλάχιστον το εξήντα τοις εκατό (60%) του συνολικού εµβαδού κάθε παραλίας ισοκατανεµηµένου σε όλο το µήκος της παραλίας, µη υπολογιζοµένου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και µη αξιοποιήσιµος.
Προβλέπεται η δυνατότητα παραχώρησης αιγιαλού, παραλίας και λοιπών κοινόχρηστων χώρων προς τα όµορα προς τον αιγιαλό κύρια ξενοδοχειακά καταλύµατα, κάµπινγκ, κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωµατεία αναγνωρισµένα από τη Γ.Γ. Αθλητισµού και σε επιχειρήσεις θαλασσίων µέσων αναψυχής που δραστηριοποιούνται σε χώρο όµορο του κοινοχρήστου υπό τον όρο αυτές να λειτουργούν νόµιµα και να πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού 14 Κανονισµού Λιµένα µε αριθµ. 20 (Β΄44426.4.1999).
Στη Ροδόπη σαφώς δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για τουριστική βιομηχανία. Οι λιγοστές επιχειρήσεις της παραλιακής ζώνης, που εξυπηρετούν τους λουόμενους του Νομού και του επισκέπτες από τη Βουλγαρία και Ρουμανία είναι αυτές που δίνουν προστιθέμενη αξία στην τουριστική εικόνα της περιοχής. Να λάβουμε υπόψη επίσης ότι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις παραλίες πλειοδότησαν με τους όρους του Νόμου 2971/2001 και οργάνωσαν έτσι τις επιχειρήσεις τους, όμως τον Απρίλιο του 2019 η κυβέρνηση τροποποίησε το νόμο και με τον νόμο 4607/2019 και δόθηκε εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες (Λιμεναρχείο και Κτηματική) για ελέγχους για την εφαρμογή του νέου Νόμου.
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.xronos.gr/, της Δήμητρας Συμεωνίδου, 1/7/2019}