Αρχικά θα μπορούσαμε να αποτυπώσουμε την πραγματικότητα με κάποια αριθμητικά στοιχεία. Στο 15ο Νηπιαγωγείο πάνω από 150 εγγεγραμμένα νήπια πρέπει να φοιτήσουν σε 2 αίθουσες. Η τρίτη προκάτ αίθουσα που είχαν υποσχεθεί ακόμα έρχεται από το προηγούμενο καλοκαίρι. Στα 15ο και 20ο Δημοτικά Σχολεία πάνω από 800 εγγεγραμμένοι μαθητές (και περίπου 200 παιδιά σχολικής ηλικίας που δεν έχουν γραφτεί στα σχολεία) πρέπει να φοιτήσουν στις 25 προκάτ αίθουσες είτε βαρέως τύπου, είτε κοντέινερ (με κάποια να χωράνε το πολύ 10 μαθητές) και στις 3 αίθουσες που έχουν διαμορφωθεί στο γυμναστήριο. Την υποχρεωτική εκπαίδευση, το γυμνάσιο, ολοκληρώνουν λιγότερο από το 10% όσων εμφανίζονται στην πρώτη δημοτικού. Το 30% του προσωπικού των δημοτικών και το 100% των νηπιαγωγών είναι συμβασιούχοι – αναπληρωτές. Όλοι οι εργαζόμενοι στις υποστηρικτικές δομές (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγος, τμήμα ένταξης, τμήματα υποδοχής, ειδικό βοηθητικό προσωπικό) είναι συμβασιούχοι-αναπληρωτές που προσλαμβάνονται κάποια στιγμή μέσα στον χρόνο για να απολυθούν τον Ιούνη.
Για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο η σχολική πραγματικότητα στο Δροσερό δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή τον 21ο αιώνα. Δεν μπορούν τα σχολεία να λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο από το φιλότιμο των εκπαιδευτικών και του υπόλοιπου προσωπικού που καθημερινά προσπαθούν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες να προσφέρουν στους μαθητές.
Η λογική λέει πως αφού υπάρχουν ακόμα μια σειρά ελεύθεροι χώροι στον οικισμό (π.χ. εγκαταλειμμένο γυμναστήριο, χωράφια. κτλ) και έμπειρο εργατικό δυναμικό, θα μπορούσε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να χτιστούν καινούριες σχολικές μονάδες για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση, να δημιουργηθούν οι υποδομές εκείνες που θα μπορούσαν να δώσουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν ουσιαστικά τα σχολεία με ολιγομελή τμήματα και κατάλληλο παιδαγωγικό πρόγραμμα μιας και μιλάμε για μαθητές στη συντριπτική πλειοψηφία τους αλλόγλωσσους. Η εξαγγελία του Υπουργού Παιδείας για τμήματα 1:15 στους οικισμούς Ρομά έχει γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο. Κι όμως, κάθε αρμόδιος υπηρεσιακός παράγοντας, όπως ο πρώην ΓΓ του Υπ. Παιδείας ο οποίος με το που επισκέφθηκε τα σχολεία μας τον Σεπτέμβρη μετά από λίγες μέρες παραιτήθηκε, παρουσιάζει την άμεση ανέγερση σχολικών μονάδων ως ουτοπική. Προκλητική ήταν και η αδιαφορία από όλους τους αρμόδιους παράγοντες για το χτίσιμο σχολείου, όταν για 5 χρόνια είχε παραχωρηθεί οικόπεδο το 2010.
Το ζήτημα της μόρφωσης των παιδιών του οικισμού χρειάζεται να απασχολήσει συνολικότερα την τοπική κοινωνία. Είναι βασικό ζήτημα και όχι το μόνο σε σχέση με τον οικισμό, καθώς εκτός από τα γενικότερα (π.χ ανεργία, κυνηγητό πλανόδιων μικροπωλητών, κτλ) υπάρχουν και τα ζητήματα της έλλειψης μιας δομής υγείας όπως ένα κέντρο υγείας αστικού τύπου που θα συνέβαλε σημαντικά και στην αποσυμφόρηση του νοσοκομείου, της συγκοινωνιακής σύνδεσης του οικισμού με τον υπόλοιπο αστικό ιστό, το γεγονός πως το αστικό κράτος κρατάει έναν οικισμό χιλιάδων κατοίκων εκτός σχεδίου πόλης.
Η εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχολικές μονάδες του Δροσερού απαιτεί ΤΩΡΑ να παρθούν όλα τα μέτρα ώστε η επόμενη σχολική χρονιά, έξι μήνες από τώρα, να ξεκινήσει με άλλους όρους για τα σχολειά του Δροσερού.
Ας αναλάβει καθένας τις ευθύνες του.
Νίκος Φρέγκογλου, γραμματέας της Τ.Ε. Ξάνθης του ΚΚΕ, δάσκαλος στο 20ο Δ.Σ. Ξάνθης (Δροσερό)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr, 27/3/2019}